Bladvlekkenziekte - tomaat

Fulvia fulva of bladvlekkenziekte is een schimmelziekte, die in tomaat schade kan aanrichten.

Resistentie die in de huidige tomatenrassen tegen deze schimmelziekte aanwezig is, kan namelijk worden doorbroken.

De ziekte is in het blad in het groeiseizoen herkenbaar aan gele, niet scherp begrensde vlekken aan de bovenzijde van het blad die later bruin verkleuren. Deze vlekken zijn het gevolg van aantasting van de schimmel. Aan de onderzijde van het blad wordt bruin schimmelpluis zichtbaar. Dit zijn schimmeldraden en sporen van de schimmel. Het bladweefsel op de aangetaste plekken sterft snel af. .Bladstelen en stengels worden niet aangetast.

De schimmel verspreidt zich in de kas massaal d.m.v. sporen. De sporen blijven onder droge omstandigheden 9 maanden levenskrachtig. Voor bladinfectie speelt de R.V. in relatie met temperatuur een grote rol. Bij 15 ^oC moet de R.V. hoger zijn dan 90 % om de sporen te laten kiemen en infectie te krijgen. Bij 20 ^oC is een R.V. van 75 % voldoende. Vrij water is dus niet nodig voor kieming van de sporen. De sporen maken bij het kiemen een kiembuis (schimmeldraad) die het blad in groeit. Aan de onderzijde van het blad produceert de schimmel na enige tijd volop nieuwe sporen. Temperaturen boven 20 ^oC remmen de ontwikkeling van de schimmel. Een koel, vochtig klimaat met weinig luchtbeweging is daarom het gunstigste voor de ontwikkeling van de schimmel.

Probeer door klimaatmaatregelen hoge luchtvochtigheid te vermijden.

• Vermijd nat worden van het gewas en guttatie.

• Zorg door teeltmaatregelen voor voldoende lucht in het gewas.

• Gebruik rassen die resistent zijn tegen een zo groot mogelijk aantal fysio's van de schimmel.

• Voer de bedrijfshygiëne strikt door. Sporen kunnen in de opstanden 9 maanden overleven, dus ook bij de teeltwisseling.

• Bij aantasting kan de schimmel worden bestreden met chemische gewasbeschermingsmiddelen. Middelen dienen te worden afgewisseld om resistentie ontwikkeling van de schimmel tegen de middelen te voorkomen.