Chrysantendwergziekteviroide

Symptomen zijn variabel en afhankelijk van de cultivar en de omstandigheden waarbij de planten staan, vooral temperatuur en licht zijn hierbij belangrijk. Aangetaste planten kunnen lichte dwerggroei vertonen en meer zijscheuten vormen.

De bladeren zijn vaak kleiner en ook kunnen er gele bladeren ontstaan. Ook de bloemen zijn vaak kleiner dan normaal en kunnen bleker van kleur zijn.

De bloei van de aangetaste planten is meestal vervroegd en dat kan oplopen tot ongeveer tien dagen eerder. Bij hogere temperaturen kunnen symptomen zichtbaar worden. Bekend is van een bepaalde cultivar dat deze planten reageren met een duidelijk vlekkenpatroon in het blad. Over het algemeen komen er vooral symptomen voor in oudere cultivars en vertonen de nieuwere cultivars echter nauwelijks waarneembare symptomen. Ongeveer dertig procent van de geïnfecteerde planten zijn symptoomloos.

Chrysantedwergziekteviroïde is erg infectieus. Overdracht en verspreiding kunnen erg snel gaan via aanraking en breken van planten. Ook via pluizen en stekken kan het viroïde worden verspreid.

In tegenstelling tot een melding van overdracht van het viroïde door bladluizen is in een onderzoek waarbij vier soorten luizen zijn gebruikt geen overdracht vastgesteld. In literatuur zijn verschillende meldingen over overdracht door zaad maar ook dat er geen zaadoverdracht is vastgesteld.

Evenals virussen zijn viroïden niet chemisch te bestrijden en zal een aantasting en verspreiding voorkomen moeten worden.

Ga uit van viroïde-vrij plantmateriaal.

Omdat het viroïde gemakkelijk mechanisch wordt verspreidt moeten daarop alle hygiëne maatregelen worden gericht. Gebruik steeds ontsmette mesjes en handschoenen bij het snijden van stekken. Verwijder het zieke plantmateriaal zo snel mogelijk.