8.6: Fokwaardeschatting: het diermodel

Hoewel massa selectie een makkelijke manier is om dieren te rangschikken voor de fokkerij, is het niet altijd de meest nauwkeurige manier. Bijvoorbeeld, als we alleen de eigen prestatie hebben, hoe kunnen we dan dieren zonder een eigen prestatie selecteren? Hoe kunnen we stieren selecteren op een verhoogde melkgift? Of hoe kunnen we dieren selecteren op hun vleeskwaliteit? Vleeskwaliteit kan alleen worden gemeten na de slacht en deze dieren kunnen niet meer gebruikt worden voor de fokkerij. Gelukkig is daar een oplossing voor: we gebruiken fenotypische informatie die verzameld is aan verwante dieren om de fokwaarde van het dier zonder fenotypes te schatten. Het succes van deze manier hangt af van hoeveel van de allelen tussen de dieren overeenkomen: de additief genetische relatie:

Natuurlijk moet de additief genetische relatie tussen dieren met en zonder fenotypen redelijk hoog zijn voor een goede fokwaardeschatting, zodat het extra fenotype toegevoegde waarde heeft. Bijvoorbeeld, informatie van een volle broer, die de helft van zijn allelen deelt met jouw dier (dus a = 0,5), heeft meer toegevoegde waarde dan de informatie van een verre neef met een additief genetische relatie van 0,0625. En informatie van ouders of nakomelingen heeft meer toegevoegde waarde dan informatie van volle broers en zussen, hoewel ze beide een additief genetische relatie van 0,5 hebben. Dit is omdat de ouders precies de helft van hun genoom doorgeven aan de nakomelingen. Dus hun additief genetische relatie is echt 0,5, waar broers en zussen gemiddeld de helft van hun genoom delen. De Mendelian Sampling (de onzekerheid over welke helft van de genetische aanleg van een ouder wordt doorgegeven aan elke nakomeling) bepaalt of dit ook echt de helft is of niet. Met andere woorden: deze helft is niet zo zeker als de helft die ouders en nakomelingen delen.

De methode om de additief genetische relatie tussen dieren te combineren met de fenotypische informatie van sommige van die dieren om de fokwaarde van alle dieren te schatten heet het Diermodel. Het diermodel is niet alleen bruikbaar wanneer je ontbrekende fenotypen hebt, maar je gebruikt het ook om de kwaliteit van de fenotypische informatie te verhogen zodat de fokwaarde nauwkeuriger geschat kan worden.

Dus: