Koolgalmug

De koolgalmug is een kleine bruine mug die moeilijk te onderscheiden is van andere kleine mugjes. Na het paren leggen de vrouwtjes eieren bij de groeipunten van de koolplanten. Uit deze eieren komen larven die zich voeden aan de basis van de hartbladeren. Tijdens het vreten produceren de larven een stof die resulteert in gezwollen plantweefsel, abnormale groei en bruin, kurkachtig wondweefsel, Dit wondweefsel is kenmerkend voor aantasting door de koolgalmug. De sapstromen van de plant worden hierdoor versstoord. Dat uit zich in harteloosheid, draaihartigheid, dubbele schermen en vorming van zijscheuten.

De koolgalmug kan veel schade geven aan jonge koolplanten doordat de groeipunt verloren gaat. Koolsoorten als sluitkool en spruitkool zijn later in het seizoen te groot voor de koolgalmug om nog veel schade te kunnen geven. In broccoli en bloemkool kunnen de larven het scherm of de bloemkool nog kort voor de oogst waardeloos maken. Door de aantasting door de koolgalmug kan ook nog secundaire een natrot-aantasting optreden  door Erwinia-bacteriën.

De koolgalmuggen worden doorgaans al in mei - juni gesignaleerd, wanneer deze, na overwintering in de grond, uit de poppen komen. Aangezien de levensduur van de koolgalmuggen kort is (3-5 dagen), zoeken ze zo snel mogelijk naar een partner om te paren. Na het paren leggen de vrouwtjes elk wel zo’n 100 eieren in clusters van 2-50 eieren bij de hartjes van de planten.

De eieren zijn klein en doorzichtig en komen na 1-6 dagen uit. Uit deze eieren komen pootloze larven van niet meer dan 2 mm lang die zich voeden aan de basis van de hartbladeren. De levenscyclus van de koolgalmug is 24-31 dagen, afhankelijk van het weer en de kwaliteit van de waardplant. Bij stil en warm weer is de koolmug het actiefst. Onder de 15^oC is de koolgalmug weinig actief. Aangezien de koolgalmug van mei - juni tot augustus - september actief is, kan gerekend worden op zo’n 3-5 generaties per jaar. De laatste generatie larven overwintert in een ingesponnen coconnetje in de grond en verpopt daarin.

• Telen op open, winderige percelen.

• Ruime vruchtwisseling.

• Gebruik maken van een signaleringssysteem met vangplaten waarbij het tijdstip van de vlucht wordt vastgesteld.

• Gewasbehandeling volgens geldende voorschriften.

• Literatuuronderzoek Koolgalmug Samenvatting van onderzoekresultaten, WUR Praktijkonderzoek Plant & Omgeving 2003