Stengelaaltjes - gladiool

Voornamelijk in het eerste en tweede blad zijn horizontaal lopende streepjes of hoekige vlekjes van een geelachtig-witte, later bruine kleur zichtbaar.

Vaak komen de vlekjes in groepjes voor. Soms scheurt het weefsel op die plaatsen bij het ouder worden. Een enkel maal kunnen wratachtige knobbels  en spikkels, al of niet vergezeld van streepjes ontstaan.  De bladgedeelten met symptomen worden duidelijk begrensd door de grote nerven. De meer naar binnen gelegen loofbladeren zijn meestal gezond.

De ziekte is alleen waargenomen bij gladiolen die na uien worden geteeld en vooral wanneer de bovenlaag van de grond zeer vochtig was. Alleen het stengelaaltje dat uien aantast, kan zich in het gladiolenblad vermenigvuldigen, maar niet in die mate dat de planten daardoor afsterven. Het stengelaaltje tast alleen de loofbladeren aan, de knollen worden nooit aangetast. Ook vindt er geen verspreiding plaats met de knollen van zieke planten.

• Geen gladiolen na met stengelaaltjes besmette uien telen.

• Bij aantreffen van een aantasting de Bloembollen Keuringsdienst (BKD) inlichten.