Aardappelschurft

 Schurft is herkenbaar aan verkurkte oppervlakkige plekjes op de knol.

Schurft wordt veroorzaakt door een straalschimmel, die tijdens de periode van knolaanleg via de lenticellen doordringt in de opperhuid van de knol. De besmetting vindt plaats vanuit de bodem. De knol reageert met kurkvorming op de aangetaste plaats. Door het groeien van de knol barsten de kurkplekjes open en vormen de aldus ontstane wondjes opnieuw een invalspoort voor de straalschimmel.

Deze schurftsoort heeft geen invloed op de opbrengst van het gewas, maar uitsluitend op de kwaliteit.

Schurftige partijen zijn niet geschikt als tafelaardappelen en geven veel schilverliezen bij machinaal schillen ten behoeve van industriële verwerking.

Raskeuze:

Er is verschil in schurftgevoeligheid tussen de verschillende rassen. Op percelen, waar de ziektedruk hoog is, verdienen weinig gevoelige rassen de voorkeur.

Vruchtwisseling:

De straalschimmels veroorzaken ook schade bij andere landbouwgewassen zoals suikerbieten. Zij vermeerderen zich sterk op granen en grassen. Vruchtwisseling draagt dus niet bij aan verlaging van de ziektedruk.

Andere maatregelen:

De infectie vindt plaats aan het begin van de knolzetting. De infectie vindt vooral plaats onder droge omstandigheden. Indien de grond droog is, is beregenen een effectieve methode om de besmetting tegen te gaan.

Verhoging van de pH verhoogt de ziektedruk.