Bietenvergelingsvirus

Van het vergelingsziektevirus komen twee verschillende vormen voor. Het sterk bietenvergelingsvirus (BYV) en het zwak bietenvergelingsvirus (BMYV).

Sterk bietenvergelingsvirus (BYV)

Eerst geel verkleuring jongste bladeren, aan onderzijde diepliggende nerf

Later verkleuring oudere bladeren, roodbruine necrose

Zwak bietenvergelingsvirus (BMYV)

De middelste en oudere bladeren vergelen, eerst de bladtop, later het hele blad

De nerven blijven gedeeltelijk groen. De gele bladdelen zijn bros en kraken bij inknijpen.

Verschijnselen niet aan jongere bladeren zichtbaar.

Het bietenvergelingsvirus wordt op persistente wijze door bladluizen overgebracht. Dat wil zeggen, dat besmette bladluizen het virus gedurende een lange periode bij zich dragen en dus gedurende een lange periode het gewas kunnen besmetten. In zachte winters kunnen besmette bladluizen overwinteren op onkruidplanten en in het vroege voorjaar de bieten besmetten. Ook in voederbietenkuilen, in kassen, in de opslag van kroten en soms op het land op bietenkoppen kunnen bladluizen overwinteren en zo in het voorjaar het virus overdragen.

Opruimen van voederbietenkuilen voor 1 april.

Chemische bestrijding:

Het overgrote deel van het bietenzaad wordt de laatste jaren behandeld met een systemisch insecticide. Dit middel beschermt de bietenplant een aantal weken na opkomst tegen bladluis en gaat zo een groot deel van de vroege besmetting tegen.

Voor percelen, die zijn ingezaaid met zaad dat niet met een insecticide is behandeld en voor late aantastingen kun je de volgende schadedrempels aanhouden:

• periode mei en eerste helft juni: meer dan 2 groene perzikluizen per 10 planten

• periode tweede helft juni: meer dan 5 groene perzikluizen per 10 planten

• periode eerste helft juli: meer dan 50 groene perzikluizen per 10 planten
   

Zie verder op www.irs.nl.