Cercospora bladvlekkenziekte

Cercospora is een schimmelaantasting, die in de tweede helft van het groeiseizoen optreedt. De ziekte is herkenbaar aan de kleine bladvlekken, met een doorsnede van 1 tot 3 mm

De vlekken zijn omringd door een rood-violette rand en een duidelijke begrenzing met het gezonde weefsel. De vlekken gaan bij een zware aantasting in elkaar over en kunnen totale afsterving en verdorring van het blad tot gevolg hebben. De ziekte begint bij de buitenste bladeren, de plant reageert met het aanmaken van nieuw blad waardoor op den duur bij een zware aantasting de ananaskop ontstaat.

De besmetting vindt over het algemeen plaats vanuit de grond. In de bladvlekken vormt de schimmel sporen, die jarenlang kiemkrachtig blijven en een volgend bietengewas kunnen aantasten. Tijdens het groeiseizoen wordt de schimmel door opspattend regenwater verder verspreid. In de plant wordt de schimmel door de vaatbundels getransporteerd. Hoge temperaturen, vocht en beregenen bevorderen het optreden van de ziekte. Het aantastingsbeeld kan dus van jaar tot jaar wisselend zijn.

Vruchtwisseling:

Op percelen met een nauwe rotatie van suikerbieten is de ziektedruk hoger. Een ruime rotatie vermindert de aantasting.

Bedrijfshygiëne:

Cercospora blijft over op bladresten. Zorgvuldig onderwerken van oogstresten verlaagt de ziektedruk.

Raskeuze:

Er is verschil in gevoeligheid tussen de verschillende rassen, dit wordt echter niet meer opgenomen in de rassen lijst.

Geleide bestrijding:

Vanaf half juni of na een waarschuwing van het IRS moet men het gewas regelmatig controleren op het voorkomen van Cercospora. Het IRS laat regionaal waarschuwingen uitgaan indien een chemische bestrijding gewenst is. Zie daarvoor http://www.irs.nl

Chemische bestrijding:

Zodra de eerste vlekjes in het gewas zichtbaar worden moet een bestrijding worden uitgevoerd. De middelen werken ongeveer 4 weken, een vroege eerste bestrijding moet vaak gevolgd worden door een tweede bespuiting.

Bij een chemische bestrijding moet men rekening houden met de veiligheidstermijn van het middel (= de tijd tussen toepassing en oogst).