Droogrot - aardappel - Fusarium

Droogrot wordt veroorzaakt door schimmels behorend tot de fusariumfamilie. De eerste verschijnselen van fusarium aantasting zijn kleine bruine vlekjes op de knol, die langzaam groter worden. De aangetaste plekjes gaan over in droogrot.

Uiteindelijk kan de hele knol verdrogen en mummificeren. Kenmerkend voor droogrot zijn de concentrische rimpelige ringen, die op het aangetaste gedeelte zichtbaar worden. Een van de droogrot veroorzakers, Fusarium sulphureum, geeft aanvankelijk donkergekleurd en vochtig rot. Op de aangetaste delen kan onder vochtige omstandigheden een geel en roze gekleurd schimmelpluis zichtbaar worden.

Fusarium sulphureum komt vooral op de knol voor, andere Fusarium-soorten kunnen ook in de grond voorkomen. De schimmel dringt bij verwondingen de knol binnen. Deze wondjes kunnen onstaan bij het rooien, inschuren, maar ook bij het afkiemen en omstorten van pootgoed. Ook vanuit kisten, bewaring en werktuigen kan een knol geinfecteerd raken. Met droogrot aagetaste knollen kunnen overgaan in natrot door een secundaire aantasting met Erwinia bacterien. Besmette knollen kunnen een slechte opkomst geven met als een hol gewas en verwelkende stengels als gevolg.

Chemisch:

Op het moment zijn een aantal chemische middelen toegelaten, die bij het inschuren worden toegediend.

Niet chemisch:

Voorkom allerhande vormen van beschadiging bij rooien, inschuren en omstorten.

• Zorg voor een snelle wondheling na het inschuren door na het inschuren te zorgen voor en hoge relatieve luchtvochtigheid. en een temperatuur boven 15 °C in de hoop.

• Niet sorteren of verdere behandelingen uitvoeren bij pootgoed beneden de 12 °C ook weer om beschadiging te voorkomen.

• Verdachte pootgoedpartijen niet afkiemen.