Kroonroest

Kroonroest tast voornamelijk Engels raaigras aan. Het treedt in de tweede helft van het groeiseizoen op, als de grasgroei vermindert en het gras langer dauwnat is.

Kroonroest is herkenbaar aan de oranje sporenhoopjes op het blad, later gevolgd door afgestorven plekjes. Op vuilboom of sporkehout ontstaan op de topppen van jonge twijgen en bladeren in juni eerst gele, later oranje vergroeiingen.

Op aangetaste planten worden sporen gevormd. Vanuit de sporenhoopjes verspreidt de ziekte zich naar onder andere vuilboom waar de schimmel overwintert. De aecidiosporen die in de vroege zomer op de vergroeiingen op vuilboom ontstaan, verhuizen weer naar gras.

De schade in grasland bestaat uit verminderde opname van het gras door het vee. Aangetast gras verliest een deel van zijn bladapparaat en groeit slechter. Kroonroest komt tegenwoordig vaker voor, omdat ten gevolge van de mestwetgeving late stikstofgiften vaker achterwege blijven. Een late stikstofbemesting remt de ontwikkeling van kroonroest.

• Late stikstofgift.

• Aangetast grasland zo mogelijk maaien in plaats van weiden.

• Kiezen voor grasmengsels, waarin Engels raaigrasrassen met een hoog kroonroestresistentiecijfer zijn opgenomen.

• Tetraploïde rassen zijn minder gevoelig dan diploïde rassen van Engels raaigras.