Melige koolluis

De melige koolluis is 2-2,4 mm lang, grauwgroen en bedekt met een lichtgrijze poederachtige substantie.

De luizen kunnen zich ook zeer snel vermeerderen, waarbij aan de onderzijde van het blad steeds nieuwe kolonies worden gevormd. In september verschijnen er gevleugelde mannetjes en na paring begint het wijfje met het leggen van de glanzend zwarte wintereieren. De met koolluis bezette bladeren worden bobbelig, krullen vaak om en vertonen wittige tot paarsachtige vlekken. De luizen kunnen ook onder de buitenste blaadjes van de spruitjes zitten. Hierdoor worden spruitjes vettig en vies. De eerste luizen kunnen al vroeg na het uitplanten worden waargenomen, waardoor een aantasting dan al tot schade in het gewas kan leiden.

De melige koolluis overwintert als ei op kruisbloemigen. Na enkele ongevleugelde generaties komen in mei de gevleugelde jonge luizen, die zich op de jonge koolplanten vestigen. Deze luizen brengen ongeslachtelijk jonge luizen voort en vormen kolonies. De generatieduur kan variëren van 8 tot 40 dagen. Het weer heeft grote invloed op de generatieduur en daarmee op het aantal generaties. Is het koud en nat weer, dan zullen er minder gevleugelde luizen zijn. Bovendien sterven er ook veel luizen door de regen.

De zaden kunnen worden gecoat of de planten behandeld met een chemisch middel. Dit werkt voor de meeste teelten en gewassen lang genoeg. Voor spruitkool zullen vanaf augustus nog extra behandelingen nodig zijn. Een bestrijding moet dan worden overwogen met het specifieke middel tegen luizen waarmee de meeste natuurlijke vijanden van de melige koolluis in leven blijven.

Voor een eventuele gelijktijdige bestrijding van koolvlieg, koolrups en melige koolluis kan gebruik worden gemaakt van middelen die tegen alle drie soorten insecten werken, maar ook van combinaties van specifieke middelen. Dit heeft wel tot gevolg dat de natuurlijke vijanden van de luis (sluipwespen, galmuggen, gaasvlieglarven en larven van lieveheersbeestjes) ook zullen worden gedood.