Sclerotienrot of rattenkeutelziekte - aardappel

Sclerotinia is een schimmelziekte met een grote waardplantenreeks.Onder andere erwten en bonen, wortelen, witlof, koolzaad en aardappelen kunnen door deze schimmelziekte aangetast worden. De ziekte openbaart zich in het veld in een vochtige periode als kleine lesies (aagetaste plekjes, waterig en lichter groen) in de bladoksels, die al snel uitgroeien tot grotere plekken, waarin een afwisselend groen en bruine streperige structuur ontstaat. Zowel in stengelholtes als aan de buitenzijde van de stengel kan mycelium (schimmelpluis) gevormd worden, waarin uiteindelijk de sclerotiën (mycelium bolletjes, die sterk op rattenkeutels lijken) ontstaan. Andere verschijnselen van Sclerotina zijn vergeling van het loof en omknakken van de stengels op op de plaats van de lesies.

Op aangetaste knollen kan schimmelpluis ontstaan, waarin weer sclerotiën worden gevormd.

Sclerotina is een grondgebonden ziekte, die op een perceel in de vorm van sclerotiën overblijft. Vanuit de sclerotiën kunnen bovengronds kleine trechtervormige oranje gele paddestoeltjes worden gevormd. De sporen, die in de paddestoeltjes worden geproduceerd, worden met de wind verspreid en kunnen vooral in een vochtige periode gevoelige gewassen op het veld aantasten. Een gewas kan ook rechtstreeks vanuit de sclerotiën worden aangetast.

• Tegen Sclerotinia in aardappelen zijn geen chemische middelen toegelaten. Sommige middelen die ingezet worden ter bestrijding van Phtytophthora infestans hebben een nevenwerking tegen de ontwikkeling van Sclerotinia in het veld.

• Verruimen van de vruchtwisseling met minder gevoelige gewassen verlaagt de ziektedruk.

• Na oogst behandeling van de knollen met een antagonistische schimmel (Coniothyrium minitans). Daarvoor is een commercieel preparaat toegelaten.

• Beheersing sclerotinia (Dossier Biokennis)