Meeldauw - paprika

Leveillula taurica of echte meeldauw is een schimmelziekte bij paprika, die grote schade aanricht in de vorm van bladaantasting. Op de bovenzijde van het blad ontstaan kleine lichtgroene vlekjes die onregelmatig van vorm zijn.

In een later stadium worden de vlekjes groter en geel. Het weefsel in de vlekjes kan bruin van kleur worden en afsterven. Aan de onderzijde van het blad is wit schimmelpluis zichtbaar. Bij zeer ernstige aantasting ontstaat ook schimmelpluis aan de bovenkant van het blad en kan het hele blad afsterven en afvallen.

Leveillula taurica is een uitzondering onder de echte meeldauwschimmels omdat de schimmel in het blad groeit en aan de onderzijde van het blad sporuleert. Dit is in tegenstelling met andere echte meeldauwsoorten die op het blad groeien en aan de bovenkant van het blad sporuleren. De schimmel kan alleen op levende groene plantendelen groeien. De sporen van de schimmel verspreiden zich hoofdzakelijk door de lucht door luchtbeweging in de kas, door de wind buiten en in mindere mate via kleding. Sporen die op plantenweefsel terecht komen hebben geen vrij water nodig om te kiemen, vrij water remt de kieming zelfs. Ze zijn niet meer dan zeven dagen kiemkrachtig. De sporen (conidiën) kiemen op het blad en vormen een kiembuis. De kiembuis groeit via de huidmondjes het bladweefsel in. De schimmeldraden groeien in het bladweefsel verder en maken sporendragers die door de huidmondjes naar buiten steken. Hierop worden massaal ketens ongeslachtelijke sporen (conidiën) gevormd.

• Verwijder bij de teeltwisseling zorgvuldig alle gewasresten uit de kas. Laat de kas minimaal 2 weken leeg liggen om de aanwezige meeldauwsporen te doden.

• Zwavel preventief tegen meeldauw.

• Bij aantasting kan de schimmel worden bestreden met chemische gewasbeschermingsmiddelen. Middelen dienen te worden afgewisseld om resistentieontwikkeling van de schimmel tegen de middelen te voorkomen.