Essentaksterfte
Gewas:Â Gewone es en smalbladige es
Wetenschappelijke naam:Â Hymenoscyphus fraxineus (Hymenoscyphus pseudoalbidus, Chalara fraxinea)
Groep:Â Schimmels
Klik op de afbeelding voor een vergroting.
Â
Herkenning |
---|
De ziekte is een nieuwe ziekte en wordt veroorzaakt door de schimmel Hymenoscyphus fraxineus die kan voorkomen in zowel jonge aanplant als in oudere bomen. De symptomen bestaan uit verkleuring van nerven en (gedeeltelijk) afsterven van het blad. De schimmel groeit in de houtvaten van besmette essen, waardoor de vaten verstopt raken en de takken en bladeren verdrogen en afsterven. Jonge en verzwakte bomen lijken gevoeliger te zijn voor de ziekte. Ook natte groeiomstandigheden, bijvoorbeeld in de onderbegroeiïng van bossen, verhogen het risico op aantasting door de schimmel.  Aangetaste jonge twijgen vertonen verkleuring net onder de bast. Op aangetaste plaatsen verstoppen de vaatbundels en wordt de sapstroom onderbroken met als gevolg afsterven van bladeren en takjes boven de plaats van aantasting. Gevoelige soorten zijn:
De eerste drie zijn het meest gevoelig, de laatst twee het minst gevoelig. Over de aantasting van de ziekte op cultivar-niveau is nog slechts weinig bekend. Zo zijn er cultivars van Fraxinus excelsior die erg vatbaar zijn zoals 'Pendula'. Andere cultivars als 'Altena', 'Atlas' en 'Geessink' zijn veel minder tot helemaal niet vatbaar. Hetzelfde geldt voor de vele cultivars van Fraxinus pennsylvanica, waarover vrijwel niets met zekerheid te zeggen valt over gevoeligheid of mate van resistentie. |
Levenswijze |
---|
Sinds de jaren negentig is het verschijnsel essensterfte al bekend vanuit Polen en Litouwen. Pas in 2006 is vastgesteld, dat het gaat om een schimmelaantasting. In 2012 werd in Nederland voor het eerst essensterfte aangetoond in een jonge aanplant in Groningen. Waarschijnlijk komt de schimmel al op meer plaatsen in ons land voor. Deze schimmel verspreidt zich met sporen die door de wind worden overgebracht en gezonde bladeren aantasten. Nadat de bladeren vallen in de herfst blijft de schimmel in de centrale bladsteel aanwezig en produceert het volgende jaar weer nieuwe sporen en ontstaat een nieuwe infectiecyclus. Voordat het blad valt, kan de schimmel al zijn doorgegroeid in de twijgen en van daaruit verder groeien naar de dikkere takken. De infectie vindt elk jaar opnieuw plaats. Bij aanhoudende en zware aantasting sterft de boom uiteindelijk door verzwakking. Andere ziektes en schimmels zorgen voor de genadeslag. |
Maatregelen |
---|
|
Â