Kastanjebloedingsziekte

Het meest in het oogspringend symptoom van de kastanjebloedingsziekte, is het uittreden van stroperige bruine vloeistof uit de bast in het begin van het groeiseizoen, waaraan de ziekte zijn naam te danken heeft.

Deze vloeistof droogt later in. Op de bast blijven dan  een soort korstvormige roestvlekken achter. Onder de bloedingsplaatsen sterft het weefsel af en treedt rotting op. Na verloop van tijd verschijnen er scheuren in de bast. Bastdelen met scheuren zijn gemakkelijk van de stam te trekken.

De aantasting leidt tot baststerfte en bij ernstige aantasting tot sterfte van de boom. In 2002 kwamen de eerste symptoommeldingen binnen en in 2004 waren veel paardenkastanjebomen in het land aangetast. In 2006 werd de veroorzaker van de ziekte geïdentificeerd als de bacterie Pseudomonas syringae pathovar aesculi.

Er is nog weinig bekend over de achtergronden van deze bacterie. Er wordt onderzoek gedaan naar:

• de wijze waarop de bacterie de boom infecteert, hoe de bacterie zich verspreidt

• de invloed van stressfactoren, die een boom verzwakken en daardoor infectie mogelijk maken

• Er is verschil in vatbaarheid tussen de verschillende soorten en cultivars.

• Verwijder in de teelt de aangetaste bomen

• Wees terughoudend bij het op grote schaal aanplanten van paardenkastanjes

• Er zijn geen chemische middelen beschikbaar

• In de praktijk is een warmtebehandeling mogelijk op volwassen bomen. De resultaten worden gevolgd om te zien hoe lang een behandeling de ontwikkeling van de bloedingsziekte kan stopzetten.

• Dossier Kastanjeziekte Groen Kennisnet