Vetvlekkenziekte gladiool

Op het blad van jonge planten ontstaan kleine, waterige vlekjes, die zich uitbreiden en aaneengroeien tot vierkante of rechthoekige vlekken. Bij doorvallend licht zijn ze lichtgroen en bij opvallende licht donker gekleurd.

In een later stadium worden de vlekken geel tot bruin en soms zelfs bijna zwart. Ze kunnen verspreid over het hele blad voorkomen, maar concentreren zich meestal in het midden. Het aangetaste weefsel is bedekt met een stroopachtige, taaie substantie. De ziekte geeft in het algemeen geen symptomen op of in de knollen, maar bij G. colvilli Albus is aantasting van de knollen vastgesteld tijdens de bewaring en kort na uitplanten in de kas. De vaatbundels kleuren dan duidelijk geel tot lichtbruin, beginnend in de centrale cilinder. Na het planten verwelken de uitlopende spruiten en soms zijn vroeg bladvlekken te zien.

De bacterie dringt de bladeren via de huidmondjes binnen. De ziekte gaat niet met het plantgoed over. De besmettingsbronnen zijn onbekend.

• Aangetast loof tijdens het groeiseizoen vernietigen. Ga daarbij voorzichtig te werk, omdat de ziekte zich makkelijk verspreid.

• Bij voorkeur in het najaar planten.