Bruinrot

Bruinrot is in het veld te herkennen aan verwelking van de bladeren aan de top van een stengel. De verwelking gaat niet gepaard met rollen of samenknijpen van topblaadjes zoals bij een aantal andere ziektes het geval is.

De verwelking van de blaadjes aan een stengel wordt al snel gevolgd door de ander stengels van een bepaalde plant.

In een later stadium van aantasting kunnen op het snijvlak van een doorgesneden stengel pareltjes bacterieslijm zichtbaar worden.

Ook de knollen, van planten, die verwelkingverschijnselen vertonen, laten bij doorsnijden de kenmerkende slijm pareltjes op de vaatbundelring zien. Ook als er aan de vaatbundelring geen verkleuring zichtbaar is, treedt dit verschijnsel op.

De bacterie tast de kiemen van een knol aan, de kiemen worden zwart en uit deze dode kiemen komt bacterieslijm tevoorschijn. Bij het rooien blijft grond plakken in deze slijmerige substantie waardoor de zgn. "vuile ogen" ontstaan. Als de bacterie de knol infecteert door een wondje of door een kiem, kan plaatselijk een rood-bruine ingezonken plek ontstaan. In een later stadium verkleurt de hele vaatbundelring. Zwaar aangetaste knollen kunnen aangetast worden door natrotbacteriën , waardoor de hele knol te gronde gaat.

De bruinrotbacterie komt voor rondom het wortelstelsel van een groot aantal verschillende gewassen en onkruidplanten . Een aantal planten is gevoelig zoals aubergine, paprika en spaanse peper en een aantal (on)kruiden fungeert als waardplant zoals zwarte nachtschade en bitterzoet. Deze onkruiden zijn dragers zonder dat ze zelf ziekteverschijnselen vertonen.

De bacterie kan in de bouwvoor op een laag besmettingsniveau gedurende de teelt van een groot aantal gewassen overleven en vandaar in een volgend seizoen een aardappelgewas aantasten. Het gewas kan dan latent besmet worden, dat wil zeggen dat de bacterie wel aanwezig is, maar dat de plant nauwelijks ziekteverschijnselen vertoont. In een volgende teelt kan bruinrot dan massaal optreden. Besmette percelen kunnen zeer lang op een laag niveau besmet blijven, waardoor bruinrot telkens weer de kop kan opsteken. Het is bekend, dat vooral het aan de aardappel verwante onkruid bitterzoet, dat voorkomt op vochtige plaatsen (rietkragen, oevers) een belangrijke rol speelt in de verspreiding en vermeerdering van de bruinrot bacterie.

Bruinrot is een bacterieziekte. Bacterieziektes zijn in de praktijk uitsluitend te bestrijden met hygiënische maatregelen.

Een belangrijke bron van infectie is besmet oppervlaktewater. Beregening en het gebruik van water voor het vullen van de spuitmachine is uit den boze in gebieden met een bruinrot besmetting.

Het gebruiken van NAK gekeurd pootgoed geeft natuurlijk nooit 100% garantie dat er geen latente besmetting aanwezig is, maar geeft vooralsnog de beste garantie op gezond uitgangsmateriaal.

Pootgoed partijen, waarin meer dan een rotte knol per 250 kg voorkomt, worden door de NAK in quarantaine geplaatst en verder onderzocht.

Pootaardappeltelers kunnen zich verzekeren tegen de schade, die voortvloeit uit een bruinrot besmetting.