Thrips palmi

Thrips palmi is klein (1.2 mm) en met het blote oog kan deze trips niet van andere tripssoorten onderscheiden worden. Deze tripssoort is egaal geel van kleur met donkerbruine lichaamsharen.

Thrips palmi wordt aangetroffen op snijbloemen en stekmateriaal: in groeipunten en bloemknoppen en op jonge bladeren en op vruchten: onder de kroon (kelkbladen).

Zichtbare schade bij infectie bestaat uit zilverachtige zuigvlekjes met soms zwarte stippen (uitwerpselen) op de bladeren. Dit komt overeen met tripsschade in het algemeen.

Specifiek voor Thrips palmi is het voorkomen van zuigvlekjes op de hoofd- en zijnerven Bij een hoge infectiedruk ziet men zilverachtige of bruine verkleuring van de bladeren, groeireductie in blad en in de top, vruchten met zuigschade en misvormde bladeren.

Naast de directe schade door het insect kan Thrips palmi ook virussen overbrengen zoals het tomatenbronsvlekkenvirus.

De levenscyclus van Thrips palmi is vergelijkbaar met die van andere tripsoorten. De eitjes worden gelegd in blad of bloemen. De larven ontwikkelen zich op het blad of in de bloem. Volgroeide larven kruipen in de grond en ondergaan daar het popstadium. Één generatie heeft bij 25 °C 17.5 dagen nodig om zich van ei tot ei voor te planten. Het aantal nakomelingen wat een vrouwtje voortbrengt (20 tot 60) hangt sterk af van de waardplant.

Thrips palmi heeft een zeer brede waardplantenreeks het kan planten uit meer dan 100 gewassen aantasten In de sierteelt: o.a. Chrysanten, orchideeën, rozen en vele kamer- en perkplanten. Groenteteelt onder glas: o.a. komkommer, courgette, paprika, tomaat en aubergine. Thrips palmi is een bedreiging voor alle glasteelten.

Als er een infectie wordt vastgesteld in Europa zal het insect moeten worden uitgeroeid In Nederland is het insect sinds 1988 vier keer gevonden en telkens uitgeroeid met chemische bestrijdingsmiddelen Trips palmi is een quarantaine organisme, dat niet mag worden binnengebracht of verspreid in de EU.

Thrips palmi is een bedreiging voor alle glasteelten. Als er een infectie wordt vastgesteld in Europa zal het insect moeten worden uitgeroeid. In Nederland is het insect sinds 1988 vier keer gevonden en telkens uitgeroeid met chemische bestrijdingsmiddelen.